Dje kisha kënaqësinë të merrja pjesë në promovimin é librit më të ri të diplomatit, shkrimtarit, studiuesit dhe mikut tim, Arben Çejku me titullin kureshtës “Kandidat për kandidat”, tē botuar nga MediaPrint.
Librin pata rastin ta lexoj para promovimit dhe është prej atyre teksteve të pastra qē nuk të pengojnnë ritmin é shijës dhe të argëtimit artistik, shenjë e autorëve me qartë si mendore të tekstit dhe siguri të rrëfimit.
Libri është nja parabolë e një zone të politikës shqiptare, pra një tekst mbi politikën në formēn é një parodie tërheqëse, me elementë të satirës dhe gjyrmë të sarkazmës që fsheh padyshim edhe brengën e autorit é ngjashme mbase me atë të secilit prej nesh: politika e keqe!
“Kandidati për kandidat” është interesant edhe në ndërtimjn e tij, me një homogjenitet të dukshëm të tekstit, i ndarë në shtatë kapituj që vetë kanē një përbërje fragmentesh pa nyjëtimet é hapësirave boshe, por me kapërcime të natyrshme që é ruajnë rrjedhën é fabulēs dhe rrjedhshmërinë e rrëfimit, që jo çdokush arrin ta mbajë në një qartësi të tillë.
Sikurse mëton edhe titulli, libri ēshtë mirëfilli politik, fiksion me sondën politike. Duke qenë i tillë dhe i botuar në kohën e kapërcyellit tim personal nga politika aktive në jopolitikë aktive, pati një dosë të shtuar mbrese në leximin e tij dhe bash më pohoi ato që unē di dhe njoh nga përvoja politike.
Përtej parodizmit të tij, të lojēs me kandidatē për deputetë që bējnë gjkthçka, gjithçka për të hyrë në lista partie zgjedhjesh parlamentare, qoftē nē fragmente të baritjes në politikë, qoftē në profilimin tërësit të tyre, në marrim të gjthë të drejtën t’u vemë emrat é vërtetë personazheve të caktuar. Kjo, jo se duam të hymë në jetët e të tjerëve, por t’i japim kuptim dyshimeve tona për sjelljet politike të personazheve të caktuar politikë, nga vendimet é të cilëve ndonjëherë varen fatet tona, si qytetarë të këtij vendi, i cili u ka dhënë atyre privilegjin të drejtojnë dhe të vendosin për ata qē do të ma drejtojnë.
Në përvojën time të gjatë si botuese, nuk i kam ndarë kurrë librat në dimri dhe vere, kështu që atyre që besojnē se ka njē ndarje të tillë, nuk do t’ua përjashtoja atyre që po bëjnë gati valixhen e verës, ta marrin edhe këtë libër me vete, sepse nuk ka përse libri ndëshkohet me etiketimin “i rëndë” mgaqë merret me politikën.
É thënë kështu, dhe me përvojën që kam, politika shqiptare është gjêja më e lehtë qē kam
ndeshur nē jetën, më pak serioze. É dëshmon edhe ky libër i Arben Çejkut, dhe për ta lexuar nuk na duhet të zgjidhim stinë a kohë të caktuara.
Urime Arben Cejku !
