Politikani rumun Gheorghe Piperea hyri në politikë vetëm vitin e kaluar dhe tani dëshiron të rrëzojë presidenten e Komisionit Evropian
Eurodeputeti konservator euroskeptike e ka detyruar Ursula von der Leyen të pranojë një mocion mosbesimi, për shkak të mesazheve sekrete me një shef farmaceutik gjatë pandemisë.
Pasi siguroi 72 firmat e nevojshme nga eurodeputetët, zoti Piperea e detyroi znj. von der Leyen, presidenten e parë të komisionit që përballet me këtë censurë për më shumë se një dekadë.
“Kam arritur të hap kutinë e Pandorës”, tha avokati rumun, duke parashikuar se ditët e znj. von der Leyen tani ishin të numëruara.
Humbja e një mocioni mosbesimi do të shkaktonte dorëheqjen e ekzekutivit të BE-së dhe do të fillonte procedurën komplekse të emërimit të 27 komisionerëve të rinj.
Partitë pro-BE po përpiqen të mbrojnë znj. von der Leyen kundër koalicionit të euroskeptikëve të krahut të djathtë dhe ajo pritet t’i mbijetojë lehtësisht votimit të së enjtes.
Z. Piperea, 55 vjeç, ka pranuar se nuk do të mumd ta shkarkojë atë javën e ardhshme.
Por ai shpreson se ky do të jetë fillimi i fundit për politikanen gjermane, duke pretenduar se ajo mund të detyrohet të japë dorëheqjen deri në tetor për shkak të zemërimit në rritje brenda Partisë së saj Popullore Evropiane (EPP) të qendrës së djathtë.
Zonja von der Leyen duhet të përballet së pari me një debat në Parlamentin Europian në Strasburg të hënën, në mes të pakënaqësisë me stilin e saj të lidershipit arrogant, të centralizuar dhe të errët.
Eurodeputetët liberalë, socialistë dhe të gjelbër janë zemëruar që znj. von der Leyen i ka “riformatuar” fondet e destinuara për të luftuar varfërinë në një program riarmatimi, tha ai.
Parlamenti Evropian ka planifikuar të padisë komisionin në gjykatën më të lartë të BE-së, pasi u përjashtua nga procesi i vendimmarrjes në përpjekjet e bllokut për të rritur shpenzimet e mbrojtjes.
Mocioni i mosbesimit i zotit Piperea përqendrohet në mesazhet sekrete në lidhje me furnizimet me vaksina midis shefit të BE-së dhe Albert Bourla, drejtorit ekzekutiv të Pfizer.
Në maj, gjyqtarët e BE-së vendosën se komisioni kishte gabuar që ia refuzoi kërkesën një gazetari të New York Times për të aksesuar tekstet, të cilat u dërguan në kulmin e pandemisë, kur administrata e zonjës von der Leyen po negocionte furnizimet me vaksina për bllokun.
Ursula von der Leyen do të përballet së pari me një debat në Parlamentin Europian të hënën në Strasburg.
Gjyqtarët zbuluan se refuzimi shkelte parimet e administrimit të mirë dhe transparencës, pasi hodhën poshtë argumentet e Brukselit se mesazhet ishin shumë “të përkohshme” për t’u kualifikuar si dokumente sipas rregullave të tij të transparencës, si dhe pretendimet se ato nuk mund të gjendeshin.
“Ajo është një udhëheqëse me një tendencë të dukshme drejt totalitarizmit”, tha zoti Piperea, duke treguar se si komisioni i znj. von der Leyen anashkaloi eurodeputetët kur krijoi një program kredie prej 150 miliardë eurosh për të rritur shpenzimet e mbrojtjes në kontinent.
“Komisioni ka marrë progresivisht kompetenca nga shtetet anëtare, por edhe nga vetë Parlamenti Evropian.
“Ajo që po bëj këtu është se po përpiqem të pastroj dhe të konsolidoj demokracinë tonë në Bashkimin Evropian.”
“Traktati thotë se të gjitha vendimet e komisionit duhet të merren në mënyrë transparente. Komisioni po shkel sundimin e ligjit”, shtoi z. Piperea, i cili u zgjodh për herë të parë në zgjedhjet evropiane të vitit 2024 nga partia populiste AUR e Rumanisë.
Pavarësisht se shprehu admirim për përgjegjshmërinë politike të Britanisë, ai tha se Rumania nuk mund të përballonte kopjimin e Brexit-it dhe duhej ta reformonte BE-në nga brenda.
Ai pranoi se “nuk e urren” famën e keqe që fitoi AUR, e cila u themelua në vitin 2019 dhe u bë partia e dytë më e madhe e Rumanisë vitin e kaluar pasi fitoi emër me fushatat kundër vaksinimit.
Z. Piperea beson se znj. von Der Leyen po udhëheq me kohë të huazuar, pasi është kritikuar brenda partisë së saj – ndër të tjera – për planet e saj të emetimeve zero.
“Ajo ka shumicën, por është një shumicë toksike për von der Leyen. Shumë kritika vijnë tani nga partia e saj dhe veçanërisht për këtë çmenduri të marrëveshjes së gjelbër”, tha ai.
“Ndoshta për shkak të kësaj armiqësie në shumicën e saj, ajo do të detyrohet të japë dorëheqjen deri në fund të vitit – ndoshta në tetor ose nëntor.”
Pretendime të tilla janë kaluar me shpërfillje në Bruksel.
Në zgjedhjet e Parlamentit Europian të vitit 2024, komisioni i znj. von der Leyen u miratua me një shumicë prej 370 eurodeputetësh nga 688 vota.
Shkarkimi i komisionit do të shkaktonte një periudhë pasigurie teksa BE-ja po përballet me një luftë të mundshme tregtare nxitur nga SHBA-të dhe agresioni i Rusisë në Ukrainë.
Por mocioni ka marrë mbështetje nga eurodeputetët e ekstremit të djathtë, të lodhur nga tejkalimet e saj.
Një eurodeputet i PPE-së e kishte mbështetur mocionin kundër znj. von der Leyen, por u tërhoq pas presionit nga drejtuesit e lartë të partisë.
Z. Piperea ka qenë pjesë e Grupit Konservator dhe Reformist Evropian të dominuar nga Georgia Meloni, i cili u themelua nga konservatorët e David Cameron para Brexit-it.
Znj. Meloni ka punuar ngushtë me znj. von der Leyen për migracionin.
Ndërkaq, z. Piperea refuzoi të komentojë nëse ai ishte nën presion nga grupi i tij për të hequr dorë nga mocioni i mosbesimit.
Konservatorët pro-BE janë të tërbuar sepse do të detyrohen të marrin pjesë në një debat dhe në një votim të turpshëm.
“Është një turp për popullin evropian”, tha Manfred Weber, kreu i PPE-së, që është edhe grupi më i madh i parlamentit që ndodhet në Bruksel dhe Strasburg.
“Kukullat e Putinit në Parlamentin Europian po përpiqen të minojnë unitetin e Europës dhe të rrëzojnë komisionin në kohë trazirash globale dhe krize ekonomike”, tha ai.
Jacques Santer, ish-presidenti i komisionit, dha dorëheqjen në vitin 1999 në vend që të përballej me një votë mosbesimi që pritej të kishte sukses mes akuzave për mashtrim dhe nepotizëm.
Megjithatë, Jean-Claude Junker, paraardhësi i znj. von der Leyen, i mbijetoi lehtësisht një mocioni mosbesimi në vitin 2014, për shkak të akuzave se kishte arritur marrëveshje të favorshme tatimore shumëkombëshe, ndërsa ishte kryeministër i Luksemburgut.
