Një nënë e tre fëmijëve që kërkon strehim në shtëpinë e gjyshes së saj në qytetin e pushtuar nga Rusia të Khersonit, në jug të Ukrainës, thotë për CNN se nuk ka mbetur shumë për sa i përket ushqimit apo furnizimeve mjekësor
Ajo gjithashtu kurrë nuk e kishte menduar se do t’i mësonte fëmijët e saj të vegjël se si të fshiheshin nga bombat, tha ajo.
“Ne po ndihemi të izoluar nga pjesa tjetër e Ukrainës tani,” tha Oleksandra Zhovtyuk, duke shtuar se ata nuk dalin jashtë sepse ushtarët rusë nuk do të lejojnë që të kalojnë ose të dalin nga qyteti, ose të lejojnë ndihmën.
Fëmija më i madh i Zhovtyuk është 7 vjeç dhe tashmë e kupton se çfarë po ndodh. “Ajo zgjohet natën, qan dhe më pyeti se kur do të përfundojë”, tha ajo.
“Fëmija im i mesëm, ajo nuk kupton dhe mendon se është si një lojë. Në fakt, unë me të vërtetë dua që ajo të mendojë se është si një lojë – që ne duhet të luajmë sipas rregullave.”
Zhovtyuk shqetësohet se çfarë po i bën lufta fëmijës 18-muajsh të saj. “Me gjithë këtë atmosferë, ai duket shumë keq gjatë natës, dhe qan dhe dëshiron të jetë me mua gjatë gjithë kohës, sepse e ndjen se diçka po ndodh”, tha ajo.
Duke folur nga streha e saj, Zhovtyuk tha se i thotë fëmijës së saj më të madh se “ne duhet të jemi të fortë tani, duhet të jemi bashkë tani dhe ajo duhet të më dëgjojë mua”.
Fëmijët flenë në korridor pasi është pjesa më e sigurt e shtëpisë kur fillojnë granatimet – shtretërit e tyre janë shumë të pasigurt, tha ajo.
“I thashë, nëse diçka do të shpërthejë, ajo duhet të mbajë motrën e saj dhe të mos vrapojë tek unë. Ata duhet të qëndrojnë atje dhe të jenë aty për të. Gjëja e frikshme është se ajo është 7 vjeç, dhe unë Nnk e kisha menduar kurrë se do t’i thoshaa fëmijës tim të mos vrapojë tek unë, por të rrijë me motrën e saj. Nuk di çfarë të them. Është shumë e frikshme”, tha Zhovtyuk.
Kherson, një qytet port kyç në një hyrje të Detit të Zi u pushtua nga forcat ruse në orët e para të së mërkurës, pas ditëve të tëra bombardimesh dhe granatimesh të rënda. Kryetari i saj, Ihor Kolykhaiev, tha të shtunën se 300,000 banorët nuk kishin më armë për t’i rezistuar trupave ruse, duke shtuar se qyteti ishte pa energji dhe ujë dhe në nevojë të dëshpëruar për ndihmë humanitare.
