Sadik Bejko, poet dhe shkrimtar
Çfarë dreq vendi, ky vendi im? Si mund të mos biesh në depresion në të tillë kohë e vend?
Mbase më mirë të biesh në një gjumë që zgjat 150 vjet…
Vend me mendje fëmijë. Vend me shpirt skllavi . Me kurriz hajvani. Ku për qejf a për dhunë mund të hipë e të zbresë çdo harbut rruge, çdo i papunë.
Si të mos jesh depresiv kur të shkoi gjithë jeta në të tillë vend?
Meta… Berisha … Rama… po të njëjtët fytyra, lëtyra të shëmtuara që prej 30 vitesh e dominojnë këtë vend .
Vend që vë në krye horra, banditë, hajdutë që i riciklon, i sjell e i përsjell në tru si i dehuri dehjen dhe vjelljen e vet?
Mirë ky vend i mjerë?
Po këta xhagajdurët më lart nuk kanë turp se historia do t’i vjellë si ato kufomat e fryra me helm e ndohtësi që i nxjerrin natën ujërat e turbullta në breg?
